Kreta-Kastellos-Armeni

Wandeling naar Kastellos en Armeni

Dag 1: Wandeling naar Kastellos en Armeni

Om half tien zijn we gestart en hebben eerst een stuk over de Europese Wandelweg E4 gelopen

tot aan het gehucht Monopari. Monopari is vernoemd naar de Genuaanse vesting in de buurt Bonriparo. De ruïne van de vesting komen we later op de wandeling tegen. In Monopari bezochten we het kleine kerkje Agios Georgos (Sint Joris).

Onderweg op Kreta kom je veel van deze kerkjes tegen, meestal zijn ze geopend en vele zien er keurig onderhouden uit. 

In Ano Valsamonero was het tijd voor een koffiepauze bij de plaatselijke kafenion.

Deze kafenions zijn meestal in bezit van de ouderen, de gemiddelde leeftijd in dit soort dorpjes is zeer hoog (60+). We werden geholpen door een oude dame. Hier hebben we een kopje Griekse koffie gedronken. We kregen er ook nog wat te eten bij, zoals het op Kreta hoort. In de dorpjes in de binnenlanden zie je weinig jongeren.

Tegenover de kafenion ligt een pleintje met daarop een mooi gerestaureerd kerkje, op het kerkje waren diverse Byzantijnse stenen te zien. Een bijzonder hekwerk zorgde ervoor dat je niet zomaar binnen kon lopen.

Langs de weg staan veel bomen met granaatappels, we hebben er een aantal meegenomen en heerlijk opgesnoept.

In de plaatselijke rakistokerij waren de voorbereidingen voor het raki stoken al begonnen. De wijnmost, die overblijft na het persen van de druiven, gist al lekker in een grote betonnen bak. Het stoken begint meestal 6 tot 8 weken na de druivenpluk, dit jaar mogelijk al begin oktober.

We sloegen de rotsige paden in en verbaasden ons over de prachtige rotspartijen en de mooie vergezichten.

Na het nemen van diverse hindernissen en wat klimmen en klauteren kwamen we bij  de ruïne van het Castel Bonriparo, Bonriparo betekent sterke vesting.

Lang is men er vanuit gegaan dat deze is gebouwd door de Genuaanse piraat Henry (Enrico) Pescatore in 1206. Echter reeds in 1185 werd de burcht opgetrokken uit de overblijfselen van de oude stad Ionia. Nu staat er niet veel meer, nog wat stukken muur en wat resten van torens.

Wel hebben we hier een mooi uitzicht op de omliggende valleien. Soms zien we hier de veel voorkomende vale gieren rondcirkelen, op zoek naar voedsel.

Na de afdaling en een prachtig stuk bergop, gingen we op weg naar de lunch in Armeni.

Onderweg kwamen we langs de kerk met bron van Kastellos, Agia Pareskevi met heel veel oude platanen.

Jeroen, onze gids, vertelde over een Kretenzer bruiloft, die hij hier had meegemaakt een aantal weken geleden. Alles rond het kerkje was versierd, er waren wel 200 gasten. Veel van de gasten waren traditioneel gekleed. Ook hier pakken ze dus groots uit voor een bruiloft. 

In de taverne in Armeni nuttigden we de lunch met overheerlijke streekgerechten, o.a. paddestoelen en als afsluiting een glaasje raki, de nationale drank van Kreta. Na de lunch zijn we op ons gemak weer terug gelopen naar Footscapes of Crete met natuurlijk nog de stevige klim heuvel op.

We zagen veel eikenbomen onderweg, vooral een hele bijzondere: de Valonia eik. Het napje van deze eik wordt gebruikt als looimiddel en als kleurstof.

Andere eikenbomen die wij tegen kwamen zijn de steeneik, de hulsteik en de donzige eik.

Als afsluiting van de dag gaan we vanavond eten bij Vassilis in zijn taverne, (Castello taverne) dus weer afdalen naar het dorp.
Als begin was dit voor ons een indrukwekkende kennismaking met het binnenland van Kreta. Geweldig!!!

Foto’s en tekst: René Luijsterburg