Nationale Plantentuin

Plantentuin Meise

Plantentuin Meise helemaal terug open vanaf 18 mei

Zondag 5 april zouden een paar duizend wandelaars tijdens de jaarlijkse Crackstochten (van de gelijknamige Wolvertemse wandelvereniging) gratis kunnen genieten hebben van al het moois dat Plantentuin Meise te bieden heeft. Maar spijtig genoeg gooide het Corona-virus roet in het eten. Plantentuin Meise bleef met zijn natuur, kunst en historisch erfgoed in de prille lente verweesd achter. Op de vele dieren die er thuis zijn na. Wij hebben zelfs een ree gespot.

Op 8 mei opende het park van de platentuin, de serres bleven echter gesloten. Zodat men de voorbije 72 uren enkel via livestream de meer dan twee meter brede bloem van de reuze aronskelk kon bewonderen. Van de geur van rottend voedsel die de bloem verspreid, kon men evenwel niet meegenieten.

Nog tot zondag 17 mei was en is de plantentuin gratis en beperkt toegankelijk met een vooraf gereserveerd e-ticket. Spijtig genoeg zijn al die tickets al uitverkocht en kan je er tot en met zondag niet meer terecht. Dat kan wel terug vanaf maandag 18 mei in zowel het park als de serres. Ook de tuinwinkel en het HOUTlab zijn weer (beperkt) toegankelijk.

Tickets kunnen alleen gereserveerd en aangekocht worden via de website via de website.

Hiervoor en voor de meest actuele informatie kan je terecht op www.plantentuinmeise.be/nl/pQmEBFl/corona-info

 

Twee vaste parcours

Uw Wandelkrant profiteerde de voorbije week van een (frisse) lentedag om het park van Plantentuin Meise in volle lentebloei te verkennen. Het bezoek verloopt over een bewegwijzerd parcours, waarbij men de keuze heeft tussen een blauwe wandeling van 2,2 km (geschikt voor rolstoelen en kinderwagens) en een rode wandeling van 3,4 km. Langs het blauwe parcours kan men onder meer genieten van daslook, het rododendrons bos en het bloementheater. Wie voor het rode parcours opteert, krijgt daar de kunstzinnige en originele rozentuin bovenop, evenals de meer wilde delen van het park.

We beginnen aan de wandeling langs brede parkwegen en langs een van de vijvers.

Na enkele honderden meters moeten we kiezen tussen de korte en langere wandeling.

Hier krijgen we het eerste weids uitzicht over Plantentuin Meise.

Van aan deze parcourssplitsing is er eveneens een uitstekend zicht op het kasteel van Bouchout en kan je focussen op het waterwild.

Door het domein lopen talrijke beekjes die omringd zijn door vochtminnende vegetatie.

We zetten de tocht tussen de planten verder en maken kennis met ezelsoor en verbena of ijzerkruid.

Plantenverzamelingen en bamboe en struiken als de gele boompioen lossen elkaar af.

We passeren een enorme zomereik en wandelen dan voorbij een vochtig gebied met rietkragen.

Op dit langere rode parcours krijgen we zowel gras- als boswegen onder de wandelschoenen.

Ook de fauna krijgt in de plantentuin heel wat aandacht, zoals dit infobord over de habitat van de neushoornkever bewijst.

We bereiken nu de omwalde rozentuin, die je langs tunnels binnen- en buitengaat, wat meteen voor een originele inkijk zorgt. Wie langer dan 1,70 meter is moet zich wel bukken.

Tussen de rozen en aan de uitgangen zorgen constructies van betonijzer voor artistieke creativiteit.

De rozentuin telt een grote verzameling rozen uit de hele wereld, alles goed gedocumenteerd.

We wandelen verder langs een grillige grootbladige zomerlinde (foto 23-A) en een 43 meter hoge mammoetboom met een omtrek van meer dan 6 meter.

We naderen nu een van de hoogtepunten van Plantentuin Meise, het bloementheater. Hier vertakt het parcours op verschillende plaatsen, zodat we voluit tussen de kleurenpracht kunnen doorlopen.

Plaats voor social distancing is er hier genoeg. Wie het rode parcours volgt, krijgt er af en toe ook een smaller paadje bij.

Beide paden brengen ons langs grillige bomen opnieuw naar een van de vijvers met eendjes.

Langs de wandeling kan je ook kennismaken met heel wat kunstwerken, zoals “de man die de tijd wil stilzetten” van Alain Cool of het meisje met de ganzen (of zijn het eenden?). Met een laatste beeld van een schilderachtige vijver sluiten we ons bezoek af.

Reken voor de blauwe wandeling één à anderhalf uur, voor de rode twee uur. Ten minste als je wil genieten van al de natuurpracht en de info onderweg en wat foto’s wil maken.

Wat is (nationale) Plantentuin Meise?

Plantentuin Meise is een wetenschappelijke instelling van het Vlaams Gewest. De officiële naam is sinds 2014 “Agentschap Plantentuin Meise”. Maar in de volksmond gebruikt bijna iedereen nog steeds de oude federale benaming “nationale plantentuin”. In Plantentuin Meise werken naast 150 medewerkers van de Vlaamse overheid ook 30 medewerkers van de Franse gemeenschap. Het wetenschappelijk patrimonium (bibliotheek, herbarium, collecties) is voor een groot deel federaal en in bruikleen gegeven aan Plantentuin Meise. Plantentuin Meise heeft een groot herbarium met ongeveer vier miljoen specimenen, waaronder het grootste rozenherbarium ter wereld en belangrijke historische collecties uit Brazilië en Centraal-Afrika. Plantentuin Meise heeft tevens een botanische bibliotheek met meer dan 200.000 werken, met publicaties van de 15de eeuw tot vandaag. De instelling bewaart meer dan 18.000 verschillende soorten levende planten, waaronder verschillende bedreigde soorten, zoals de Laurentpalmvaren. Daarnaast is er een internationaal erkende zadenbank met onder andere zaden van talrijke wilde bonensoorten.

Een historisch domein

De geschiedenis van Plantentuin Meise gaat terug tot 1796. Daarmee is de instelling ouder dan het koninkrijk België. Plantentuin Meise omvat 92 hectaren met heel wat historische gebouwen, waaronder een kasteel met een toren uit de 12de eeuw. Het domein van Bouchout speelde in de eerste helft van de twaalfde eeuw een belangrijke rol bij het ontstaan van het hertogdom Brabant. Het domein bevond zich op een strategische positie tussen het graafschap Vlaanderen en de heren van Grimbergen, de familie Berthout. Het gebied was destijds moerassig, begroeid met beukenbomen en stond bekend als Boc-Holt (bocholt) waarvan mogelijk de naam Bouchout is afgeleid. Na vele eeuwen en een woelige geschiedenis kocht koning Leopold II in 1879 het kasteel voor zijn zuster Charlotte. Zij trouwde met Maximiliaan van Oostenrijk, die in 1864 keizer van Mexico werd. In 1867 werd hij door de Mexicaanse republikeinen gevangengenomen en gefusilleerd. Vanaf dan ging Charlotte geestelijk sterk achteruit en leidde zij een teruggetrokken leven op het kasteel. In 1884 kocht koning Leopold eveneens het aangrenzende kasteel van Meise (dat in 1944 totaal verwoest werd). Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het domein regelmatig gebruikt als toevluchtsoord door de lokale bevolking. Keizerin Charlotte was de schoonzuster van Frans-Jozef van Oostenrijk, bondgenoot van de Duitse keizer, zodat het domein door de Duitse soldaten werd gerespecteerd.

Het verhaal gaat dat Leopold II, toen hij met zijn koets voor het domein passeerde, altijd even halt hield om te kijken maar nooit naar binnen ging.

Charlotte stierf in 1927 op het domein van Bouchout, waarna een groot deel van de inboedel van het kasteel werd verplaatst naar het kasteel van Laken. Kunstschilder Edwin Ganz, die goed bevriend was met de koninklijke familie en de rijpaarden ervan geschilderd had, mocht er tot aan zijn dood (1948) in een bijgebouw blijven wonen. In 1938 kocht de Belgische staat het volledige domein met het oog op de creatie van de Nationale Plantentuin van België.

Info:

Alle informatie over Plantentuin Meise vind je op de website www.plantentuinmeise.be.

Of telefonisch 02-260.09.70.

 

Tekst & foto’s: Gilbert Roels