Visit Zuid-Limburg realiseerde in 2020 vier wijnwandelingen
Het Nederlandse Zuid-Limburg is bij vele fietsers en wielersportliefhebbers bekend als het terrein waar de bekende Amstel Gold Race zich afspeelt. Bij gastronomen dan weer omwille van zijn ondertussen bijna ontelbare wijndomeinen en heel wat restaurants en eethuisjes. En bij wandelaars als een golvend en pittig wandelgebied vlakbij de grens met Duitsland en Vlaanderen. In 2020 stippelde de toeristische dienst Visit Zuid-Limburg er, in samenwerking met verschillende gemeenten, vier wijnwandelingen uit. En vermits de Nederlanders graag met de Franse taal goochelen (of daar tenminste een poging toe doen), werden de wandelingen “Routes des Vins” gedoopt.
De vier Routes des Vins zijn, van noord naar zuid: Winthagen (8 km), Ubachsberg (12 km), Wahlwiller-Eys (10 km) en Noorbeek (8 km). Alle routes zijn bewegwijzerd maar niet altijd erg duidelijk en af en toe ontbreekt er wel een bordje. En enkel de Noorbeek-route is in beide richtingen bewegwijzerd. Een kaart en GPS zijn dus meer dan nuttig.
De wandeling
Wij kozen dit jaar een rustige en droge herfstdag uit om met een aantal Natuurwandelaars twee van de routes te combineren: Wahlwiller-Eys en Ubachsberg.
En opteerden als startpunt voor de parking aan Sint-Agathakerk het dorpje Eys.
Na een autorit van 150 km is een koffiepauze welkom. Dat kan hier het best in of op het super gezellige terras van de bekende herberg “Bie de Tantes”.
We nemen de Agathastraat en krijgen met het Horenspad meteen een korte maar nijdige klim voorgeschoteld.
De klim wordt zachter en aan de wijngaarden van domein Wittemer slaan we linksaf de Horensweg in. Rechts op het asfalt van de Eyserweg en dan linksaf via poortjes over het Grachtervoetpad door de weide.
Na nog een poortje nemen we rechts het Eyserbospad, dat – soms wat avontuurlijk – door een vochtig natuurgebied loopt en overgaat in de Kruisprocessieweg. Zo bereiken we het dorpje Eyserheide. Hier verlaten we de Route des Vins Wahlwiller-Eys en stappen over op de Ubachsberg-route. Die zou hier op de Elkenraderweg in de omgekeerde richting bewegwijzerd moeten zijn maar daarvan is niets te merken. Pas in het dorpje Elkenrade zelf vinden we de eerste druiventros-bordjes terug.
In het centrum slaan we het Elkenradergrub in, een pad dat ons over zowat anderhalve kilometer een opeenvolging van landschappen en panorama’s biedt.
We kruisen de Vrakelbergerweg, volgen de Afvaartweg en draaien dan naar rechts de Heugdenweg op. We passeren achtereenvolgens de wijngaarden St.-Martinus
en Fromberg.
Even voor het gehucht Colmont slaan we linksaf om dan rechts een mooi pad met de naam Ouder Karstraat te volgen. Dat brengt ons in de Kerkstraat in Ubachsberg.
In het dorp maken we nog een lus langs het wijndomein Fromberg om daarna over de Veeweg pal zuidwaarts te trekken. We verlaten die verharde weg voor het Ginsterpad schuin rechts, dat ons door de natuur van de heuveltop Vrouwenheide voert.
Een gelijknamige weg brengt ons rechts naar het gehucht Mingersberg, waar we na 12,6 km onze lunchpauze houden in de ook al bekende Bernardushoeve.
Een mooi en gezellig hoevecomplex met lekker eten en dito streekbieren. De bediening is snel en vriendelijk. We bestellen allemaal iets anders, enkel de schnitzel doorstaat spijtig genoeg de vergelijking niet met de echte Duitse naamgenoot.
Recht tegenover de Bernardushoeve volgen we als verbindingsweg even het pelgrimspad Nuth-Gulpen en slaan dan scherp linksaf de Kampweg in, waardoor we opnieuw (in de juiste richting) op het parcours van de Wahwiller-Eys route belanden. We krijgen hier het gezelschap van een heel wat lopers die vandaag een halve marathon lopen.
Een hele uitdaging op dit heuvelachtig parcours. En hebben hier ook zicht op de vallei van de Eyserbeek.
We lopen honderd meter over het asfalt van de Eyserweg om dan pal zuidwaarts de Kromhagerweg te nemen.
We steken de Eyserbeek over en komen zo op de Meester Doctor Frohweinweg in Overeys (een deel van de gemeente Eys).
We volgen nu een hele tijd de Kelderweg zuidwaarts en kruisen een onbewaakte spooroverweg. Wel even wachten want een historische Wagons-Lits trein maakt zijn luidruchtige opwachting. Blijkbaar de toeristische Miljoenenlijn trein.
Na een kruising van wegen gaat het verder zuidwaarts over de steil dalende Botterweck. In omgekeerde richting zo te zien een marteling voor fietsers.
Zo bereiken we het centrum en de Cunibertuskerk van Wahlwiller. Met ook een kruis dat herinnert aan drie doden bij een ongeval in juni 1944, niettegenstaande het dorp gespaard bleef tijdens de oorlog.
Via de Bornbergerweg, door een bosje en langs een wijngaard van het domein Wittemer
gaat het in noordelijke richting. En wat later over een schilderachtig pad tussen hagen
naar de Miljoenenlijn treinhalte van Eys-Wittem. Onder de spoorweg door nemen we tenslotte de Wittemerweg tot het centrum van Eys. Voor een welverdiende eind(drink)stop Bie de Tantes.
Info en documentatie
Onze route telt over een afstand van 20,6 km 333 hoogtemeters en is op sommige plaatsen gerust stevig te noemen.
Deze combinatie van twee Routes des Vins, zoals we die liepen, is terug te vinden op RouteYou met de volgende link:
De routebeschrijving en de download (inclusief folder) van beide routes afzonderlijk, vind je met de volgende linken:
https://www.visitzuidlimburg.nl/eten-drinken/streekproducten/wijn/routes-des-vins/wahlwiller-eys/
Een overzicht van de vier routes vind je met de link
https://www.visitzuidlimburg.nl/eten-drinken/streekproducten/wijn/routes-des-vins/
(waar je ook alle andere info van Visit Zuid-Limburg vindt)
Info over Herberg Bie de Tantes: https://bie-de-tantes.nl/
Info over de Bernardushoeve: https://bernardushoeve.nl/
Reportage: Gilbert Roels
Foto’s: Marleen Vereertbrugghen, Marc Van Den Broeck en Gilbert Roels