Bijzondere Wandelingen: Mookerheide – Plasmolen
Begin juni 2016 was René Luijsterburg op pad in de Mookerheide. Dit is een bos en heide gebied op een hoogte van 50 meter in Nederlands Limburg, net onder Nijmegen. Hij brengt u hieronder zijn relaas. Voor de bijhorende foto’s, zie hier: https://wandelkrant.smugmug.com/Nederland/Limburg/Mookerheide
Afgelopen zaterdag hebben we een heel bijzondere wandeling gemaakt. Zoals ieder jaar ga ik een aantal dagen op bezoek bij mijn broer die in het midden van Nederland woont. Van hier uit is het altijd mogelijk om een mooie wandeling te lopen.
We hadden voor deze dag een wandeling op de Mookerheide uitgekozen en dit was zeker geen verkeerde keuze. Wij zijn mijn broer Jan, zijn vrouw Carjo en mijn echtgenote Dimphy en ikzelf natuurlijk.
De start is bij het station van Molenhoek, waarbij een zeer ruime parkeerplaats ligt. Vanaf de parkeerplaats gaat het vrijwel gelijk heuvel opwaarts, na deze stevige klim lopen we op de Mookerheide en lopen naar de 2 nog bestaande restanten van fortificatiën op de Mookerheide; de Heumense Schans en de Mookerschans. Deze aarden forten zijn gebouwd in de 17e eeuw.
We lopen over het stuwwallandschap en hebben vanaf de uitkijktoren bij de Mookerschans (bij goed weer) een mooi uitzicht over het Maasdal. Onderweg zien we dat de stortbuien van de afgelopen week veel geulen heeft getrokken in de paden.
Via een groot scoutingterrein komen we op een mooi heuvelachtig stuk heide, waar we af en toe stevig klimmen en dalen. Regelmatig stoppen we even om te genieten van de vergezichten.
Wat verder duiken we weer de bossen in, gelukkig, want de temperatuur begint al weer flink op te lopen. Via een fraai fietspad door het Zevendal lopen we richting Plasmolen en de St.-Jansberg. Weer mogen we genieten van het mooie uitzicht, deze keer op het Zevendal.
Bij het Molendal gaan we langzaam aan richting de St.-Jansberg. We blijven op de flank lopen en gaan niet te ver omhoog, maar lopen door een prachtig loofbos met wat lager, zicht op een klein stroompje (Molenbeek). Wat verder gaan we een brug over bij een stuwmeer, wat behoorlijk vol staat na de regen van de afgelopen week, via de andere flank dalen we af en lopen we richting de watermolen van Plasmolen (Bovenste Plasmolen).
Hier wijken we af van de route en lopen naar de hoofdweg, waar het tijd wordt voor een welverdiende pauze. Aan de hoofdweg staan 2 restaurants; De Plasmolense Hof en Den Tol. Wij kiezen als echte Nederlanders voor een pannekoek met een abdijbiertje (is dat Leffe lekker) bij Den Tol. Op het terras praten we met 2 oudere dames die van Helden-Pannigen naar Nijmegen fietsen en vice versa en dit alles in 2 dagen. Een jong koppel wat ook zit te lunchen gebruikt het weekeinde om 2 dagen te oefenen voor een rugzaktocht in Noorwegen. Met het lekkere weer trekt iedereen erop uit.
Na de pauze beginnen aan het mooiste stuk van de wandeling. We lopen over een aarde wal langs de Helbeek, waar we regelmatig mooie doorkijkjes hebben op het landschap beneden ons. We hebben goed zicht op het natte gebied van Geuldert met daarin veel waterpartijen. Langs een omgevallen beuk stroomt het water van de berg naar beneden.
Bij de Verloren Hoek gaan we stevig omhoog door het bos en komen daarna langs de rand van het bos te lopen. We hebben weer mooi zicht, wat verder zien we Duitsland al liggen.
Bij de St.-Maartensberg lopen we het vrije veld in en lopen via verharde wegen door een gebied waar in de 2e wereldoorlog zwaar gevochten is. De liberation-route loopt door dit gebied. Het gebied hier heet Klein Amerika, omdat hier de Amerikanen geland zijn op 17 en 18 september 1944. Hier komen we onderweg een aantal fietsers tegen uit Gent, die een aantal dagen op vakantie zijn in dit gebied. Na een gezellig babbeltje trekken we weer verder richting het bos, want het word toch wel warm zo in het open terrein.
Langs de Biesseltse Baan lopen we richting de Wolfsberg, 78 meter hoog. We komen nu in de buurt van het jachtslot Mookerheide, steken de verharde weg over en gaan langs een klein heidegebied Mulderskop. Hier zien we met mooi weer, regelmatig zweefvliegtuigen die opstijgen en dalen op het zweefvliegcentrum Malden, net aan de andere kant van de spoorlijn. We lopen verder langs de spoorlijn tot de drukke weg en steken deze links over en lopen verder tot de beginklim van de ochtend en dalen hier af naar de parkeerplaats.
Moe maar voldaan hebben we vandaag genoten van een 19,8 km lange wandeling, die we nog zeker vaker lopen. Bekijk de foto’s en geniet!!!
René Luijsterburg