Krahlehenhütte

Hofalmen, Almsee-Rundweg, Sulzenalm Krahlehenhütte en Reithof

Op zaterdag 3 augustus 2013 nemen we de wandelbus vanuit Filzmoos naar de Hofalmen, maken er een rondje rond de Almsee-Rundweg en wandelen naar boven tot aan de Sulzenalm Krahlehenhütte. Na een pauze wandelen we via een ander pad naar Filzmoos met nog een tussenstop aan het Reithof met zicht op Filzmoos.

Korte tekstversie:

We maken eerst een kleine tour rond enkele meertjes (Almsee-Rundweg) om vervolgens de klim aan te vatten van een 450 meter, tegen de zon in, naar de Krahlehenhütte. Tijdens de klim ontdekken we ook plotseling de hut aan de overkant, de Hofpürglhütte, die voor als je beneden in het dal staat, verscholen ligt. Eenmaal boven komen we in een groot almgebied (Sulzenalm) aan en zien we in de verte al onze hut liggen waar we deze middag gaan verpozen op het terras en liefst in de schaduw, want het is vandaag ontzettend warm (zoals al vele dagen deze zomer). Omstreeks half een bereiken we de Krahlehenhütte. We houden het hier een tijdje vol. Een uur en één kwartier later zijn we voldaan van al het moois en lekkers hier. Via een ander pad dalen we zo verder af gedurende 7 km richting Filzmoos. Hierbij dalen we een goede 515 meter. Het eerste stuk is nog wat almgebied, snel overgaand in bosgebied met kiezelweg (Forststrasse). Onderweg zijn ze nog aan het werken: dennenbomen aan het vellen. Na een tijd komen we terug de beschaafde wereld binnen en krijgen we echt verhard onder onze voeten geschoven onder de vorm van warm asfalt. Gelukkig is de redding nabij, en kunnen we nog eens pauzeren aan een hoog en droog gelegen Hotel Reithof met panoramazicht op Filzmoos. Een halfuurtje later stappen we verder naar beneden via de weg, die ook op de Salzburger Almenweg ligt. In een bocht kunnen we via een steil pad naar beneden gaan, waarbij we heel wat afstand kunnen afsnijden. Ook is het hier wat koeler dan in de volle zon. Beneden komen we terug op de weg toe, en zien we de Bischofsmutze weer in de verte staan. Op enkele tellen staan we zo in het centrum van Filzmoos, waar we nog even door slenteren met een ijsje als beloning. Omstreeks kwart voor vijf komen we aan in Haus Dorfblick, na een laatste klim van 40 meter. Er rest ons nog wat tijd voor een aperitief op ons terras, voordat we aan de keuken beginnen. Moe maar voldaan nemen we nog eens de documentatiemap door om te zien waar we morgen naar toe kunnen gaan. Tot morgen!

Op ons RouteYou kanaal kan je de door ons gewandelde route inzien op de kaart en downloaden voor je GPS/GPS App.

Wandel-foto-verslag

Het wordt vandaag weer een warme dag. We wandelen te voet vanaf ons appartement Haus Dorfblick naar beneden tot aan de grote weg, waar een bushalte is voor de gratis wandelbus. De volgende halte is aan het Tourist Info Bureau in het centrum van Filzmoos waar nog een heel deel wandelaars opstappen. We rijden verder richting Hofalmen tot aan de laatste halte in het dal. Hier is ook een ruime parking voorzien voor de dagjesmensen die hier enkel wat rond de Hofalmen wandelen. De bus laat een stofwolk van je welste achter op de droge kiezelweg. Een infobord toont ons het dagelijkse schema naar de Hofalmen en terug.

We maken eerst een kleine tour rond enkele meertjes (onderste borden Almsee-Rundweg).

Een watermolen draait hier al sinds 1776 ononderbroken.

De omliggende bergen zorgen voor de waterbevoorrading van de dienstdoende molen.

Slecht nieuws voor sommigen:

Toen kende men ook al bubbels, maar men was er zich niet van bewust dat dit ooit (tijdelijk) de nieuwe norm zou worden.

We worden nog eens met de neus op de feiten gedrukt, wat zijn we voor nietige wezens …

We blijven de rood-witte markeringen volgen en kijken regelmatig om naar de Bischofmütze.

We steken een droge bedding over richting bos.

In de verte zien we bij de splitsing wandelwijzers staan.

Ook de koeien hebben het vandaag warm en zoeken de schaduw op.

In volle zon zetten we onze tocht verder.

Maar dat levert ons weer een mooi plaatje op om naar te kijken.

We blijven hoogte winnen op de brede kiezelweg.

Deze geheime boodschap krijgen we niet ontcijferd.

Maar wandelbordjes kunnen we gelukkig wel goed lezen. Op naar de Sulzenalm.

We bereiken al aardig wat hoogte.

Links beneden zie je de bushalte waar we uitgestapt zijn.

Deze constructies houden de koeien in hun weide.

We hebben er al een behoorlijke klim opzitten onder begeleiding van een goedlachs zonnetje.

Het pad vormt een sierlijk lint in het uitgestrekte almweide landschap.

Bedankt om dit bankje hier te plaatsen. We appreciëren dat ten zeerste.

Een mens (wandelaar) komt hier echt tot rust genietend van de natuur rondom hem.

Is dit het laatste klimmetje van de 450 hoogtemeters die we moeten overwinnen vandaag om tot bij de Krahlehenhütte te geraken?

Even scherp stellen op de achtergrond, ons baken voor deze wandelvakantie, de Bischofsmütze.

Nog een half uur te gaan tot de Sulzenalm. We merken al enkele voorposten op in de achtergrond.

Het pad siert als een lint in dit plaatje.

Is dit geen idyllisch plekje om te verblijven met een buitenaards mooi zicht op de bergen.

God zij dank, de redding is nabij, na 450 meter klimwerk.

Geen onbekend gerecht voor ons. Ontplofte pannenkoeken, zoals de British People zeggen.

Ons buurmeisje heeft last van de warmte.

Maar wat een zicht alweer! Het is er gezellig toeven op het schaduwrijke terras i

Tijd om op te staan en te voet naar Filzmoos te wandelen in de blakende zon.

Even een laatste blik op de muts.

We verlaten dadelijk de stoffige kiezelweg en nemen het rood-wit gemarkeerde pad zijwaarts van de weg doorheen de alm weiden.

Onderweg zijn er nog werken in uitvoering.

Uit het bos gekomen hebben we zicht op ons einddoel beneden in het dal: Filzmoos. Van daar uit vertrekt ook de winterlift naar linksboven toe, het smalle groene spoor tussen de bossen door. Rechts ervan zie je een toren, die hebben we niet bezocht tijdens onze wandelvakantie.