Itterdal en Solterheide

In het kader van ‘wandelen in eigen streek’ hebben we enkele weekjes geleden onze voetstappen achter gelaten in het Itterdal en Solterheide. Gebieden die zich uitstrekken over het grondgebied van Opitter (Bree) en Neerglabbeek (Oudsbergen). Itterdal maakt ook deel uit van het GrensPark Kempen~Broek, zoals ook Solterheide een onderdeel is van Duinengordel en het Nationaal Park Hoge Kempen. Beiden hebben een mooie diversiteit om al wandelend te verkennen, wat we dus ook deden. Als basis voor onze route baseerden we ons op de wandelkaarten ‘Itterdal’ en ‘Solterheide’ van het Regionaal Landschap Kempen en Maasland. Een combinatie van verschillende wandellussen en ongemarkeerde paden zal ons een tocht opleveren van 11 kilometer.

Itterdal

Starten doen we aan de parking ter hoogte van de Pollismolen, Molenstraat 56 te Opitter (Bree). Het Itterdal is eerst aan de beurt tijdens onze tocht. Het is de naam van een natuurgebied dat zich ten westen van Opitter bevindt. We zullen op ons pad de valleien doorkruisen van de Wijshagerbeek en de Itterbeek, welke hier samenvloeien. Door de nabijheid van een steilrand op dit Kempens Plateau hebben deze twee beken er diepe kloven uitgeslepen. En watermolens mogen dan zeker niet ontbreken. Zowel de Pollismolen als de Kasteelmolen maken deel uit van ons traject. Via die eerste molen zetten we de tocht in.

De rode wandellus zal voor de eerste drie kilometer onze leidraad zijn. We verlaten de Pollismolen via een plankenpad en mini-vloeiweide, en duiken het bos in.

Via een vlak pad met rechts een heuvelzone en links een iets dieper gelegen ‘moerasachtig’ gebied,

bereiken we wederom een plankenpad.

Ook een picknicktafel en andere zitbankjes treffen we hier op dit stuk aan alvorens het plankenpad te betreden. De rode wandellus stuurt ons hier over het waterrijke deel, zodat we de Eetsevelderbeek dwarsen en met droge voeten aan de overkant geraken. De Eetsevelderbeek is de samenvloeiing van de Wijshagerbeek en de Boshoverbeek. Jaja, het water is hier alom aanwezig via beken en vijvertjes. We vervolgen onze wandeling en verderop verlaten we het bos voor velden en meer open ruimtes.

Als we de Nijsenbergstraat bereiken slaan we linksaf. Deze verharde weg volgen we zo’n zeshonderd meter om dan terug links de velden en veldwegen in te gaan.

Een halve kilometer worden we getrakteerd op mooie uitzichten over velden en akkers.

Net voordat we de Roestraat bereiken verlaten we de rode lus, en maken een ‘bypass’ naar rechts om via een vijvertje toch op die straat aan te belanden.

Dit is een ongemarkeerd deel van ons traject, maar de wandelkaarten bieden ons de mogelijkheid en het overzicht om dit te doen. Als we tweehonderd meter verder deze verharde weg verlaten,

bereiken we via bos- en veldpaden de Itterbeek.

Ons pad loopt hier parallel aan deze beek aan de linkerzijde en aan de inmiddels hoger gelegen Roestraat rechts van ons. Daar bevindt zich ook een horecazaak, en omdat het weer drukkend aanvoelt besluiten we er een stop te houden. We hebben geluk, want het gaat juist open. Conform de regels rond Covid-19 zetten we ons neer op het terras van Staaf’s Café. Nadat we van het eerste terras hebben genoten sinds de lockdown, keren we op onze stappen én pad terug om Solterheide te gaan opzoeken.

Via de licht slingerende Nieuwstraat bereiken we de Weg naar Opitter en de dorpskern van Neerglabbeek.

Na anderhalve kilometer via deze verharde wegen slaan we recht af, richting het Orshof. Hier kan je de wandellussen van Solterheide aanvatten vanaf de parking van het etablissement Orshof. Wij volgen hier de onverharde paden van voornamelijk de groene en paarse wandellus en enkele ongemarkeerde stukken.

Solterheide

Solterheide maakt deel uit van Duinengordel en het Nationaal Park Hoge Kempen. Hier zullen we ook het dak van onze route bereiken met hoogtes tussen zo’n 62 en 77 meter. Het eerste deel van dit stukje route wordt afgewisseld met bos, open ruimtes en velden.

Ook ruiters en mountainbikers vinden hier trouwens hun gading. Na een drietal kilometer zigzaggend over dit Kempens Plateau te hebben gewandeld, bereiken we de steilrand die de overgang naar de Vlakte van Bocholt vormt. Dat is een laaggelegen gebied dat zich bevindt ten noordoosten van het Kempens Plateau, waarvan het gescheiden is door een steilrand van een twintigtal meter hoogte. Of moeten we in dit geval diepte zeggen? De steilrand in deze zone tussen Bree en Neeroeteren wordt veroorzaakt door de Feldbisbreuk. Beneden aangekomen verlaten we het bos en komen we te midden van graanvelden terecht,

en zien we de dorpskern van Opitter liggen,

om vervolgens na zo’n honderd meter over de Bergstraat links een veldweg in te slaan. In deze open ruimte tussen diverse akkers begeven we ons in noordelijke richting naar het Kasteelpark Opitter.

Het is een tuin in Engelse landschapsstijl met diverse exotische bomen. Tegenwoordig is het een park voor de natuur en recreatie. Dit park bereiken we nadat we de velden achter ons laten en via de Opstraat de zuidelijke toegang bereiken. Een brugje heet ons welkom.

In dit park treffen we ook de restanten van de Kasteelmolen aan de zuidkant langs de Itterbeek. Je kan in dit park over verschillende paden wandelen. Mooie brede paden maar ook kronkelende knuppelpaden zijn hier aanwezig.

Hier naderen we ook bijna het einde van ons traject, want de westelijke toegang/uitgang en de Parkdreef brengen ons aan de Molenstraat. Driehonderd meter later zit het er helemaal op als we terug onze parking en startplaats bereiken.

Op de teller staat 11,1 kilometer, ons uitstapje van enkele meters naar het zonnige terras van Staaf’s Café niet meegerekend. Kom zeker eens deze regio verkennen. Het zal jullie aangenaam verrassen, met de diversiteit wat het te bieden heeft. Neem alvast ook een kijkje via onze weblinks. De route kan je ook raadplegen via de link van RouteYou onder dit artikel.

Alvast vele wandelgroeten,

Bennet