Vanuit La Mata te voet naar Torrevieja langs het strand op

Na ons ontbijt op het zonovergoten terras (tja, het begint afgezaagd te klinken, ik weet het …) wandelen we te voet via het strand en de kustlijn tot helemaal in Torrevieja, zo een 10 km verderop. Op het strand van La Mata zien we een voetbalploeg trainen. We halen even onze beste talen tevoorschijn, en wat blijkt, het is een Parijse ploeg uit 4de nationale die hier op winterstage is. Ondertussen belt ook mijn mobieltje, of ik niet even kan langs komen in de studio’s van TV Limburg (Belgisch Limburg) om wat te komen vertellen over de eerste gedrukte editie van “De Wandelkrant”. Tja, we zijn momenteel wel wat ver van huis om zomaar even langs te komen. Daarmee spreken we dan af om het interview uit te stellen tot volgende week dinsdag. We wandelen even verder langs de appartementsblokken van Lumar aan de kustlijn, die momenteel wat grilliger wordt. Zo naderen we stilaan Torrevieja. Daar gaan we op zoek naar de markt, want vrijdag is die steeds in Torrevieja, behalve vandaag dus, omdat het in Spanje een feestdag is, namelijk die van de Drie Koningen. Pech voor ons. Niet getreurd, we wandelen even naar de kerststallen aan de oude kerk van Torrevieja. Deze staan uitgestald op het pleintje voor de kerk en zijn miniaturen van bijbelse verhalen. Via een straatje lopen we naar beneden naar de kustlijn toe. Halverwege staat er een hypermoderne kerk. Beneden aan de kade wandelen we over de dijk, naar de pier. Helemaal tot aan het einde, al diep in zee, heb je een mooi zicht op de omgeving. De pier is zeker een 1.2 km lang! Nadien willen we even de duikboot bezichtigen, maar deze is gesloten. Alweer pech voor ons. Vandaar gaan we op zoek naar een restaurant want onze magen beginnen al te knorren. We vinden een goed restaurant op de wandelpromenade van de dijk en proberen in alle mogelijke talen iets te bestellen, wat ons aardig lukt. Even later vallen we bijna van onze stoel af, als blijkt dat de dienster met een rasecht Nederlands accent bekenden van haar aanspreekt. Tja, dan wordt het leven plotseling eenvouding hé. Dos cervesas por favor 😉 Het restaurant zelf wordt uitgebaat door een Duitse familie, en de gerechten die we eten zijn typisch Oostenrijks, Rosti met schnitzel. Nog even de naam meegeven van het restaurant: Restaurante paseo Central, gelegen op de Paseo Maritimo Juan Aparicio 8 te Torrevieja.

Nadien wandelen we terug tot aan het busstation, waar we de bus terug nemen tot in La Mata. Zo zien we nog een stuk van Torrevieja, ook waar Hélene, de Antwerpse dame woont of woonde waar ik ooit op bezoek was zoveel jaren terug, vlak bij de marktplaats die er vandaag dus niet was. Voor €1,30 ben je met de bus terug in La Mata. Niet veel duurder dan de €1 die we vijf jaar terug betaalden voor hetzelfde traject.

Gezien de overdaad van het middagmaal eten we ’s avonds weer op ons terras wat lichtere kost. Net als we de soep op hebben, draait de wind zich om, en wordt het plotseling koud en regenachtig. Oei, snel alles naar binnen, de kaarsen waaien al vanzelf uit met de wind. Dat wordt een avondje Spaanse TV kijken binnen. Er is een uitzending van de vraag van één miljoen, met kinderen die kwissen. Nadien is er nog een western film, Spaans gesproken en Spaans ondertitteld. Dat laatste helpt ons iets beter dan het eerste.

Hopelijk is het morgen terug beter weer?

Klik op een van de kleinere foto’s om het foto album te openen.

{gallery id=costablanca_dag5 rows=1 cols=7 width=100 height=100 crop=1 labels=captions alignment=center orientation=horizontal buttons=0 links=0 counter=0 overlay=1 slideshow=4000}120106{/gallery}