Banmolenpad

Banmolenpad

Banmolenpad Merchtem:

veel groen en historische molens langs de Molenbeek (11,7 km)

Het Banmolenpad is gebaseerd op het uit 1973 daterende Hoboschpad, het op één na (Hellepad) oudste wandelpad van Merchtem. Het pad van 8,6 km werd eertijds uitgestippeld door René Van Moeseke zaliger voor de gemeentelijke heemkundige kring Soetendaelle. Het pad is echter in de loop van de jaren in onbruik geraakt en van de oorspronkelijke bewegwijzering zijn slechts twee (beschadigde) borden bewaard gebleven.

Het huidige Banmolenpad is een stuk langer geworden. Het ontleent zijn naam aan wat in de volksmond de “molen van Collier” genoemd wordt. Deze Ban(t)- of Binnemolen op de Molenbeek sluit aan op de kerkvijver aan de Reedijk en dateert oorspronkelijk uit de 13de eeuw. Het mooi gerestaureerd gebouw is nu een eetcafé en draagt de naam Passerel van Pipenpoy’s, verwijzend naar de voormalige eigenaars de Pipenpoy’s, de heren van Merchtem uit de 15de eeuw. Meer historische info vindt men door op de twee icoontjes te klikken op de RouteYou kaart. Ook over de Langeveldemolen op de Molenbeek langs het laatste deel van het parcours vindt men de nodige uitleg op RouteYou.

De wandeling

We starten onze wandeling aan de Reedijk, in de schaduw van de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Noodt kerk van Merchtem (foto ), tevens aan knooppunt 4 van het wandelnetwerk Brabantse Kouters.

Van knooppunt 4 naar 408 (foto) bedraagt de afstand welgeteld 3,5 km.

We zien links van ons de voormalige banmolen, omgebouwd tot eetcafé De Passerel van Pipenpoy’s, met rechts de kerkvijver (foto).

Ons pad loopt hier een stukje langs de Molenbeek (foto)

en voert ons naar de Puursstraat (foto).

We doorkruisen daarop door het midden de woonwijk van de Jan Maervoetstraat en belanden aan de nieuwe verkaveling van de Kerkhofstraat en Kwetstenbeek. En komen zo aan het gemeentelijk sportcomplex Dooren aan de achterkant van de begraafplaats van Merchtem. Door een tralievenster in de muur zien we het graf van de bekende Vlaamse componist August De Boeck, een geboren Merchtemnaar (foto).

We volgen de weg naar rechts (foto)

en komen zo op de Brusselsesteenweg. Een drukke verkeersweg die we voorzichtig oversteken naar de straat Terspelt (foto).

Wat verder stuurt het Brabantse Kouters netwerk ons weer naar rechts (foto) over een nieuwe verlenging van de Appelkotlaan.

Dan gaan we nogmaals rechts om de privéweg Terspelt te volgen langs het zogenaamde Appelkot (foto). De officiële naam van het domein is Hof ter Spelt. Het landhuis van circa 1860 is omringd door een vijver. Ook het koetshuis dateert uit dezelfde periode. De naam Appelkot verwijst vermoedelijk naar een boomgaard en de fruitproductie in de 18de eeuw.

Tegenover de toegangsweg zien we een sinds 2013 beschermde knot-eik met een herinneringskruis, opgericht na de eerste wereldoorlog (foto).

Het Banmolenpad trekt nu de velden in (foto)

en loopt achter de huizen van de Slagmolenlaan verder (foto).

Dan vervoegt het de loop van de Molenbeek (foto).

Tot aan het zogenaamde “Diep bos” (of Meerpoelbos) lopen Banmolen- en Hellepad hier samen. Op de Koeweidestraat gaan we naar links en slaan honderd meter verder rechtsaf de Ezelsweg in, richting Diep-bos (foto).

Aan een halfgesloten hoeve uit 1902 (foto) en knooppunt 408 nemen we linksaf de Meerpoelstraat.

Vierhonderd meter verder slaan we aan knooppunt 409 opnieuw linksaf (foto).

Hier passeren we aan de rand van het veld een herinneringsbord voor de vijf slachtoffers van een helikoptercrash in 2007 (foto).

Even voor we via deze Meerpoelstraat de Brusselsesteenweg bereiken, komt ons een tweespan van paarden- en koetsenliefhebber Wilfried Sergoyne tegemoet (foto), een vertrouwd beeld in Merchtem en omgeving.

We steken nu voor de tweede keer vandaag de drukke Brusselsesteenweg over (eerstvolgende foto) en volgen deze driehonderd meter naar links (tweede foto).

We nemen rechtsaf de kasseien van de Dooren en steken in een bosje de Kwetsenbeek over (foto).

Het pad loopt rechtdoor over de kasseien richting knooppunt 410. Een gemiste kans want hier rechts omhoog de Robbrechtstraat nemen (foto)

om die dan parallel met de Dooren naar links langs het Calarisbos te volgen, zou een veel mooier alternatief geweest zijn om de Kleistraat en het Hunsbergbos te bereiken. Maar het budget van de provincie Vlaams Brabant volstond blijkbaar niet meer om hier een paar extra paaltjes en knooppunten te voorzien.

We blijven dus de kasseien volgen (foto) tot aan taverne Het Bos.

Om daar dan rechtsaf de ietwat saaie betonweg “Potveld” (Dooren) te nemen tot op de Kleistraat. Daar gaat het rechts en dadelijk op de tweesprong opnieuw rechts (foto).

Aan knooppunt 410 (eerstvolgende foto) nemen we linksaf een mooi paadje in het groen (tweede foto) dat we bij het oversteken van de Kleistraat verder klimmend volgen als voetweg 40 (derde foto).

Helemaal boven volgen we rechts naar knooppunt 411 (foto).

Dat in tegenstelling tot de Hunsbergbos wandeling, die hier rechtdoor het bos intrekt (zie de hierna volgende reportage over deze wandeling). Dit smal verhard pad brengt ons terug op de Kleistraat (foto), die we naar links volgen.

Voor de derde keer vandaag steken we een drukke weg over, met name de Wolvertemsesteenweg (foto).

We blijven de Kleistraat rechtdoor volgen tot aan de Heilige Familiekapel uit de 19de eeuw, geflankeerd door twee lindebomen (foto).

We zijn hier aan knooppunt 411 (foto) en slaan linksaf, samen met de rood-witte tekens van de GR128 (Vlaanderenroute) en de GR126 (Mariekerke – Membre-sur-Semois).

Het uitzicht naar rechts over de velden en weiden van Meuzegem en de kouters van Imde is indrukwekkend (foto).

Na een vierhonderd meter lange zachte afdaling bereiken we de toegangsweg van het Hof te Hobosch, algemeen bekend als de Verbrande Hoeve. De hoeve werd reeds vermeld midden de 17de eeuw. In die eeuw brandde ze ook af, na een inval van een bende genaamd de Bosgeuzen. Vandaar dus de naam in de volksmond. Vandaag staan er twee imposante hoeves op dit mooie domein (foto).

Honderd meter verder slaan wij rechtsaf met de GR128, terwijl de GR126 rechtdoor loopt (foto).

Het mooie pad loopt afwisselend door open veld en tussen de bomen en struiken (eerstvolgende foto en daaropvolgende foto).

Aan knooppunt 412 (foto) nemen we linksaf een mulle veldweg (tenminste in deze kurkdroge meimaand) en die brengt ons in het brongebied van de Lindenbeek.

Met een mooie poel in een bosje met veel waterwild (foto). Naar verluidt is deze poel echter regelmatig het slachtoffer van sluikstorters, vooral dan van groenafval.

We komen nu op een groen stukje Hunsberg, deels een privéweg (foto)

waar we rechts nemen en zo in de wijk Breestraeten en aan de Sint-Rochuskapel belanden. Hier nemen we aan knooppunt 406 de voetweg 91 met nog een historisch Hoboschpad-bord (foto).

Zo komen we in een bocht op de straat Terlinden (foto).

We verlaten de knooppunten (die hier een nutteloze en saaie omweg maken) voor wat ze zijn en volgen rechtdoor richting het kruispunt met Langevelde en Bleukenweg. Daar nemen we rechtsaf Langevelde tot we aan de gelijknamige gerestaureerde molen komen (foto), nu een multifunctionele B & B.

Langs het schilderachtige pad langs de Molenbeek (ook Pakespad en Hunsbergbos wandeling) wachten ons een infobord (eerstvolgende foto) en eendjes aan de monding van een beekje (daarop volgende foto).

Zo bereiken we de koe op het Lactovita-pleintje (genoemd naar de voormalige zuivelfabriek), de Reedijk en ons vertrekpunt aan de kerk van Merchtem.

INFO

Je kan de folder van het Banmolenpad downloaden van de website van de gemeente Merchtem:

www.merchtem.be/download.ashx?id=700

De folder vermeldt een afstand van 10 km voor dit pad. Dit moet echter 11,7 km zijn.

Je vindt de gedetailleerde route als Wandelkrant-suggestiewandeling terug op RouteYou:

www.routeyou.com/nl-be/route/view/7258939/wandelroute/wandelkrant-merchtem-banmolenpad

De wandeling is bijna volledig te volgen via de knooppunten van het Wandelnetwerk Brabantse Kouters (op het laatste gedeelte aan Terlinden/Langevelde na).

De website van eetcafé De Passerel van Pipenpoy’s: www.depasserel.be/

De website van B & B Langeveldemolen: www.langeveldemolen.be/

 

Reportage: Gilbert Roels

(met dank aan Eric Willocx)