130519

2013-05-19 Smakenwandeling (B Limburg)

130519

Smakenwandeling

Limburg, België

Zondag 19 mei 2013

Organisatie: Park Hoge Kempen

Afstand: 2.8 km

Waardering:6 voetjes

Zondag 19 mei was De Wandelkrant te Maasmechelen. Stipt om 14 u vertrok er een smakenwandeling geleid door een Ranger. We hadden dit gelezen in de Lente editie van De Wandelkrant en in de wekelijkse nieuwsbrief verstuurd naar 3200 wandelliefhebbers 😉 Na de inschrijving verwelkoming werd de groep in twee gedeeld en trokken we richting poort waar we een woordje uitleg kregen over het Nationaal Park. Onze eerste smaakmaker was de bosbes. Op een toastje kregen we bosbessengelei, goed voor beter nachtzicht, antioxidant, … Vervolgens mochten we ruiken aan de Amerikaanse vogelkers. Het rook naar Ameretto. Daarom kregen we een … stukje marsepein. Amerikaanse vogelkers is een pest voor natuurbeheer. Waar deze groeit zie je weldra niets anders meer. Onderweg paseren we de jeneverbes. Ook hier krijgen we enkele jeneverbessen om eens te proeven. Zo wandelen we verder naar de wintereik, die een lang steeltje heeft, de zomereik heeft een kort steeltje aan zijn blad. Te onthouden door: in de winter draag je een broek met lange pijpen, in de zomer met korte pijpen. Voor de eikels is het net omgekeerd, een wintereik heeft geen steeltje, een zomereikel wel. Typisch is dat deze eiken in kringen staan omwille van het hakken vroeger. (Ook aan het KRC stadion zie je dergelijke grote eiken in ronde kringen staan). Vervolgens wordt er nog een varen aangesneden: de adelaarsvaren, omwille van het adelaar teken dat je zou zien in de snede. Halverwege worden we getrakteerd op een borrel, het Nationaal Park likeurtje. Een 35 graden sterk zoet degustiefje. Hierin zitten alle smaken vervat van kruiden die je hier tegenkomt, zoals ook de jeneverbes, die eigenlijk geen bes is, maar tot de den-achtigen hoort. Bij deze bes staat alles in het teken van drie. Drie naalden, … De jeneverbes struiken die hier staan zijn volgens onderzoek van de universiteit van Gent in hun menopauze, de vruchten zijn niet meer vruchtbaar genoeg om kleine jeneverbesstruikjes te laten ontwikkelen. De populatie is dus aan het uitsterven. De takken werden vroeger ook gebruikt om hespen te roken, maar dat werd niet verteld. Je kan ook niet aan alles denken op zo een tocht. Ook wordt er een woordje uitleg gegeven over de brem die in bloei staat. Nadien volgt een halte aan een immense steen, samengesteld uit een verzameling van stenen die werd opgehaald door de grindwinning en hier geplaatst. Het is een conglomeraat. Zo keren we terug naar onze start via het hoogst gelegen punt van het park, 104 meter boven zeespiegel. Van hieruit heb je een fantastisch zicht bij helder weer. Net een uur geleden komt de bewolking opzetten, en is het zicht hierdoor vertroebeld. Via trappen dalen we af naar de toegangspoort. De Ranger Jos neemt afscheid van de groep, maar de meesten volgen hem nog naar het café het Salamanderke om de dorst te lessen van deze warme (21 graden) lentedag. De weermannen en -vrouwen hadden voor dit weekend veel regen voorspeld, maar daar is niets van in huis gekomen. Gelukkig maar. 

{gallery id=smakenwandeling rows=1 cols=7 width=100 height=100 crop=1 labels=captions alignment=center orientation=horizontal buttons=0 links=0 counter=0 overlay=1 slideshow=4000}130519{/gallery}

De opgepoetste GPS Track kan je hier gratis op De Wandelkrant als een GPX bestand downloaden!

Afstand: 2.8 km – Tijd met rust: 2h11′ – Hoogtemeters: tussen 58m en 104m

{mosmap kml=’http://www.wandelkrant.be/images/gpsmap/130519.kml’}